Meru

Meru (Sanskrit: मेरु; Tibettaans: ཪི་རྒྱལ་པོ་རི་རབ་, Sumeru, Sineru of Mahameru) is die heilige berg met vyf pieke in die Hindoeïstiese, Djainistiese en Boeddhistiese kosmologie en word beskou as die middelpunt van al die fisiese, metafisiese en spirituele heelalle.^[1]

Meru (Singalees: මහා මේරු පර්වතය) met die voorvoegsel su- gee die betekenis "Wonderlike Meru" of "Groot Meru". In ander tale is die naam: Chinees: 須彌山 Xūmíshān; Birmaans: မြင်းမိုရ် Myinmo, Khmer: ភ្នំព្រះសុមេរុ Phnom Preah So Mae.

Baie bekende Hindoe-, Djanistiese en Boeddhistiese tempels is gebou as ’n simboliese verteenwoordiging van die berg.

1. ↑ Gopal, Madan (1990). K.S. Gautam (red.). India through the ages. Publikasie-afdeling, departement van inligting en die uitsaaiwese, regering van Indië. p. 78.